Anna de Leeuw: “In mijn leven zit altijd veel beweging, zoals ook de ruimte, het water en de wind op Javaeiland”
26.10.2018
In een reeks interviews heeft Victor Budke half juli 201`8 een bewoner van de Imogirituin geïnterviewd, Anna de Leeuw. Zij vertelt ons meer over haar (interessante) leven op het eiland.
Styling en Mode
Vanaf haar tiende jaar woonde Anna als één van de jongsten met haar ouders en zeven broertjes en zusjes in Amsterdam. Na de middelbare school koos Anna voor de mode academie Vogue in Amsterdam.
Er ging een nieuwe wereld voor haar open: zij kon zich creatief ontplooien, kreeg veel nieuwe contacten, toonde een sterke drang naar vrijheid en onafhankelijkheid en wilde zich niet te veel binden.
Na haar opleiding vertrok zij meteen begin jaren zeventig naar Londen. Anna verkocht hippiekleding op de Kensington Market voor een Pakistaanse handelaar. Zij had toen geen vast onderdak en evenmin een werkvergunning, in die tijd nog een vereiste. Mede door haar ouders die het veiliger vonden dat ze als au pair ging werken, vertrok zij naar verschillende adressen in Luzern en daarna een jaar in Parijs. In 1974 werd zij moderedactrice van Viva, toen een trendy en bevrijdend weekblad voor jonge vrouwen. Voor het organiseren van mode-producties reisde zij in steeds wisselende teams van modellen, fotografen en visagisten naar alle delen van de wereld (van Ivoorkust tot Bali). Tevens bezocht Anna vaak modeshows in Londen, Parijs en Milaan.
Begin jaren tachtig begon Anna een vast dienstverband te beperkend te voelen. Zij ging toen verder als freelance producente en styliste: een wending in haar leven. Zij volgde haar hart en maakte gebruik van haar vrijheid en ruimte.
In het begin kreeg zij vooral opdrachten in styling en modeproducties van diverse tijdschriften als Marie-Claire en Elegance. Gestaag breidde zij haar netwerk uit naar reclamebureaus, warenhuizen en bedrijven.
Begin jaren negentig realiseerde zij zich in dit veld haar plafond te hebben bereikt. Zij zag zich niet meer ontwikkelen en vernieuwen. Anna brak toen vrij abrupt met modeproducties. Zij begon toen met tekenen, schilderen en yoga.
Fotograaf en vrouw
Haar nieuwe stappen in de fotografie begonnen met interieur-fotografie, die toen nog analoog was en Anna groeide door naar lifestyle-fotografie. Zij wilde de vrouwelijke kant van fotografie laten zien. Daarmee brak zij met de meer naar buiten gerichte wereld van mode.
Anna kreeg steeds meer behoefte aan rust en introspectie. In het verlengde van haar yoga-opleiding begon zij vanuit een boeddhistische traditie met Vipassana meditatie-retraites. Tien dagen lang verkende zij dan in stilte haar binnenwereld en trainde haar geest. Bij deze meditaties bevrijdde zij zichzelf van allerlei oude lagen en conditioneringen om dichter naar haar eigen rustige kern te groeien.
Dit had invloed op haar werk als fotografe. Licht, rust en transparantie zoals zij dit in haar meditaties had ervaren, kwam naar buiten in haar fotografie voor VT Wonen, Elegance, architectenbureaus en vele buitenlandse tijdschriften.
Culinair
Anna at al geruime tijd vegetarisch, maar vond geen inspiratie in de wat suffe vegetarische kookboeken van die tijd. Samen met een team creatieve geesten heeft ze een vegetarisch kookboek gemaakt: de Keuken van de Zon waarvoor ze de "Gourmand World Cookbook Award" ontvingen en dat in vele landen is uitgebracht.
Hierna fotografeerde ze voor tal van andere kookboeken voor Home & Garden, Seasons en kwekersbedrijven, voor moestuinen, de volkstuintjes en schooltuintjes.
Het laatste boek waar ze aan werkte “Ode aan de Aarde, Ode aan Jou, een spiritueel boek” is geschreven door filosofe Pamela Kribbe waarin Anna haar liefde voor de natuur kon uitdrukken. Hiervoor reisde ze alleen naar de Pyreneeën.
Java-eiland (Rust en Beweging)
Anna zegt: ”Ik ben hier heel tevreden op mijn eiland. Een eiland past bij mij. Ik voel mij hier verbonden met de stad en toch voel ik hier rust en ruimte aan het water. Heerlijk met de pont naar de overkant en zo op korte afstand naar landelijk Noord”